Τα σύνδρομα υπέρχρησης είναι βλάβες του μυοσκελετικού συστήματος που χαρακτηρίζονται από πόνο, ευαισθησία και πιθανή απώλεια της λειτουργικότητας. Είναι μια ασθένεια της εποχής, ένα είδος τραυματισμών οι οποίοι αν δεν αντιμετωπιστούν υπεύθυνα και έγκαιρα μπορεί να οδηγήσουν σε σημαντική δυσλειτουργία.
Οι υπερχρήσεις οφείλονται σε συνεχείς μικροτραυματισμούς του μυοσκελετικού συστήματος, σε συχνή έκθεση επαναλαμβανόμενων κινήσεων μεγάλης ταχύτητας, σε εφαρμογή υψηλών μηχανικών φορτίων που υπερβαίνουν την αντοχή των ανατομικών και φυσιολογικών ορίων των ιστών καθώς και στην παρατεταμένη τοποθέτηση των αρθρώσεων σε μη φυσιολογικές θέσεις.
Έχουμε δύο κατηγορίες συνδρόμων υπέρχρησης:
Τα σύνδρομα υπέρχρησης του αγκώνα:
- H έσω και η έξω επικονδυλίτιδα
- H διαχωριστική οστεοχονδρίτιδα του κονδύλου του βραχιόνιου
- To σύνδρομο του ωλένιου σωλήνα
- Tο σύνδρομο του στρογγυλού πρηνιστή
Τα σύνδρομα υπέρχρησης του καρπού:
- Tο σύνδρομο του καρπιαίου σωλήνα
- Tο σύνδρομο στενωτική τενοντοελυτρίτιδα του De Quervain
Οι εν λόγω ασθένειες μπορούν να εκδηλωθούν σε όλα τα επαγγέλματα και αθλήματα, για την αντιμετώπιση τους το σημαντικότερο βήμα είναι η έγκαιρη διάγνωση και η άμεση έναρξη εφαρμογής των κατάλληλων θεραπευτικών μεθόδων. Αν εντοπιστούν νωρίς θεραπεύονται με συντηρητική θεραπεία και κυρίως με φυσιοθεραπεία. Σε περίπτωση όμως που δε δοθεί η κατάλληλη προσοχή και θεραπεία τότε μπορεί να προκύψει μόνιμη ανικανότητα ή αναπηρία και να χρειαστεί χειρουργική επέμβαση.